Stappen in de genetische expressie

'Hoe wij onze omgeving waarnemen, bepaalt direct de activiteit van onze genen!'
'Wat een cel uniek maakt, is de informatie die het membraan binnenlaat!'

Hoe het proces doormiddel van een gen een resultaat in het lichaam bewerkstelligt, is goed in kaart gebracht door de wetenschappers. Het celmembraan heeft honderdduizenden schakelaars in de vorm van eiwitreceptoren, die de functie van de cel kunnen reguleren door een bepaalde gen in- of uit te schakelen. Maar die inschakeling of uitschakeling wordt bepaald door een signaal uit de omgeving! De activering van een gen wordt dus in feite bepaald door één van de vele invloeden uit de omgeving van het lichaam. Op zijn beurt heeft dat weer invloed op de chemische coating (methylering) van de dubbele DNA-helix.

Signalen dringen door het membraan van iedere lichaamscel en bereiken daar de celkern. Dáár dringen ze het chromosoom binnen en activeren er een specifiek DNA-streng. Iedere DNA-streng is omgeven door een 'eiwitmantel'. Deze eiwitmantel fungeert als een barrière tussen de in de DNA-streng opgeslagen informatie en de rest van de intracellulaire omgeving. De blauwdruk in het DNA kan alléén worden 'gelezen', nadat de eiwitmantel is afgewikkeld. Zolang ze is beschermd, verkeert de blauwdruk in het DNA in een sluimertoestand.
Bij de aankomst van een signaal wordt de eiwitmantel rondom de DNA-streng afgewikkeld en zal het DNA-molecuul met behulp van het RNA een matrix-molecuul repliceren dat als medium fungeert. Nu pas kan het signaal doordringen in de blauwdruk. Dit is wat de wetenschappers bedoelen als ze zeggen dat een gen to expressie komt!

En juist dit toegankelijk maken van de DNA-blauwdruk in de eiwitmantel vormt de grondslag voor de cellulaire constructie. Net zoals de blauwdruk van de architect de informatie voor de bouw van een gebouw bevat, bevatten de chromosomen de blauwdrukken vol informatie over het construeren van moleculaire samenstellingen. Zolang de blauwdrukken van de architect niet uit de kokers zijn gehaald en niet plat uitgerold op de tafel van de aannemer liggen, zijn ze slechts een 'sluimerend' potentieel. Ook de blauwdrukken in onze genen zijn sluimerende potentiëlen, totdat de genen tot expressie komen en gebruikt kunnen worden als richtlijnen voor de samenstelling van de eiwitten die de constructieve taken van het leven uitvoeren.