Bericht
  • EU e-Privacy Richtlijnen

    Wij maken gebruik van cookies, om onze website te verbeteren, en om het verkeer op de website te analyseren. Door op akkoord te klikken, geef je toestemming voor het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacyverklaring. Ga voor meer informatie naar Privacy pagina.

    Bekijk Privacy Richtlijnen

 

De Bijbel

afb._engelen_13De veronderstelling dat de Bijbel het idee van reïncarnatie volledig afwijst, is volkomen onjuist. In het Oude Testament wordt het de mensen afgeraden zich voorstellingen over het leven na de dood te maken, omdat de mens tot opgave heeft allereerst zijn taak in dit aardse leven te vervullen. 
Uit bijvoorbeeld het verhaal van Saul te Endor, waar de geest van Samuël wordt opgeroepen (het bezweren van de geest van Samuël) wordt duidelijk dat het Oude Testament het persoonlijke voortbestaan na de dood niet afwijst, maar daarentegen wel het spiritisme, dat als een ongeoorloofde methode wordt beschouwd om met de gestorvenen in contact te komen.
In het Nieuwe Testament zijn legio teksten te vinden waaruit blijkt dat Jezus en zijn apostelen - op zijn minst - ernstig rekening hielden met de mogelijkheid van reïncarnatie. Het beste voorbeeld hiervan is ongetwijfeld de geschiedenis van de blindgeborene die in het evangelie van Johannes voorkomt (9: 1-3).....

'en voorbijgaande zag Hij een man die sedert zijn geboorte blind was. En zijn discipelen vroegen Hem en zeiden: Rabbi, wie heeft gezondigd, deze of zijn ouders dat hij blindgeborenen is? Jezus antwoordde: Nee, deze heeft gezondigd noch zijn ouders, maar de werken Gods moesten in hem openbaar worden'.

De tekst maakt duidelijk genoeg dat een blindgeborene alleen door eigen schuld blind geboren kan zijn, wanneer hij al eens daarvoor heeft geleefd. Jezus wijst deze gedachte, die door de discipelen verondersteld wordt, niet als absurd van de hand maar geeft voor dit speciale geval een bijzondere verklaring. Ook wanneer we lezen over de opstanding van Jezus komt de gedachte aan reïncarnatie bij ons naar boven. Jezus wordt echter niet opnieuw geboren door middel van een bevruchte eicel, maar zet na enige dagen zijn vroegere existentie voort. Het is duidelijk niet de bedoeing dat wij hierbij moeten denken aan één of andere spirituele verschijning, want in Lucas (24: 36-43) lezen we:

'En terwijl zij hierover spraken, stond Hijzelf in hun midden; en zij werden ontzet en verschrikt en meenden een geest te aanschouwen. Doch Hij zeide tot hen: 'Waarom zijt gij ontsteld en waarom komen er overwegingen in uw hart? Ziet mijn handen en mijn voeten, dat Ik het Zelf ben: 'Tast Mij en ziet, dat een geest geen vlees en beenderen heeft, zoals gij ziet dat IK heb. (En bij dit woord toonde Hij hun Zijn handen en voeten.) En toen zij het van blijdschap nog niet geloofden en zich verwonderden, zeide Hij tot hen: 'Heb gij hier iets te eten? Zij reikten Hem een stuk van een gebakken vis toe. En Hij nam het en at het voor hun ogen op'.
Hoe men de tekst ook wil uitleggen, uit het bericht kunnen we in elk geval opmaken dat Jezus na zijn dood Zijn persoonlijke Identiteit ten volle heeft bewaard.

De reïncarnatietheorie is kort na het jaar 533 na Chr. door de Kerk (het concilie van Constantinopel) officieel van de hand gewezen. Onder de eersteafb._engelen_14 kerkvaders en ook onder de eerste christenen was het geloof daaraan echter algemeen verspreid. Ook de strijd van de Kerk tegen de Gnosis ('geheime wijsheidsleer) heeft er waarschijnlijk toe bijgedragen. Alle gnostici geloofden namelijk in reïncarnatie, maar velen van hen knoopten daar tegelijkertijd twijfelachtige en 'onbijbelse' theorieën aan vast. Vermoedelijk is het dit aspect van die geheime genosisleer die oprechte theologen ertoe heeft gebracht ook de reïncarnatie af te wijzen. Dat wordt ondermeer duidelijk in een uitspraak van de heilige Hiëronymus (340-419 na Chr.): 'De reïncarnatie werd vanaf de oudste tijden steeds aan een kleine schare uitverkorenen doorgegeven, maar die waarheid was niet bestemd voor de grote massa'.

[1] Gnostici. Zij meenden dat alle menselijke zielen in slavernij waren geraakt aan de 'machten van het Kwaad'. Daardoor was het aardse leven ten prooi gevallen aan angst en geweld. Maar ze meenden ook, dat het leven op Aarde weer hersteld kon worden in zijn oorspronkelijke glorie, door afb._engelen_29een proces van evolutie van alle menseljke zielen door verschillende levens heen. In oosterse tradities staat het idee van reïncarnatie vaak in het teken van het 'geërfde' karma uit een vorig leven. Bij de gnostici staat reïncarnatie in het teken van de persoonlijke 'herkansing'.
Eén van de belangrijkste thema's van de gnostiek is, dat de mens van zichzelf vervreemd kan raken. Mensen kunnen vergeten wie ze zelf in werkelijkheid zijn, namelijk een deel van het Goddelijke Geheel. De verlossing uit deze onwetendheid - deze dwaling - kan de mens verkrijgen door zijn oorspronkelijke aard te herinneren, door zich te verbinden met zijn ware Zelf. Dat proces wordt beschreven als bevrijding, wakker worden, de genezing van blindheid, de opstanding uit de dood! 'Het her-stel' dient te worden verstaan in de zin van 'genezing'.
De 'gnotische' Jezus geneest mensen van de dwaling, hun zelfvergetelheid. Hij leert ze 'zichzelf herinneren'. 'Sta op en herinner jezelf', zegt Jezus!

Veel meer informatie over het onderwerp Reïncarnatie is te lezen op: www.millennium-visie.org onder de noemer van Nieuwsbrieven: 'Nieuwsbrief November 2009'.