"Want God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft." - De Nieuwe Bijbelvertaling [Johannes 3:16]

‘Jezus is voor onze zonden gestorven’ [Heidelberger catechismus]

Maar tot nu toe hebben we nooit iets anders gehoord! Hoe is men ooit op die gedachte gekomen? Heeft Jezus, dat zelf gezegd? Hebben ooggetuigen dat uit zijn mond opgetekend?

De zonde is sterk verweven met de religieuze betekenis van schuld; het begaan van een misstap! Want volgens het christelijke geloof leeft ieder mens (!), sinds de zondeval, van ‘nature’ in zonde. De mens wordt vanwege de zondeval beschouwd als een wezen met een zondige natuur en heeft daardoor een zekere hang naar het plegen van zonden. ‘Je kunt het niet laten; het zit diep in je’.
De zonde én de zondige staat van de mens heeft volgens de christelijke, (traditionele) geloofsleer een scheiding tussen God en de mensheid teweeg gebracht! Uiteindelijke leidt de zonde daarom naar een zekere, ongewisse dood. Zouden we letterlijk de inhoudelijke betekenis volgen van datgene wat de Bijbel verkondigt, dan is de dood de ‘straf van God’ die de mens verdient voor haar zonden!
Maar als ‘verzoenend’ gebaar richting de mensheid wordt ons geleerd, dat: ‘de vergeving van zonden kan alléén plaatsvinden door Gods Zoon, door Jezus Christus te aanvaarden als Enige Redder en Verlosser’. Diep gelovige christenen geloven 110 procent in het ‘zondeoffer’ of het ‘verzoeningsoffer-Jezus’.

Is Jezus gestorven tot verzoening van onze zonden?
Was Jezus het gelofte-offer?

Niet als we Jezus zelf mogen geloven. Uit zijn gelijkenissen van ‘de verloren zoon’ [Luc 15:11-32], ‘de verloren schapen’ en ‘de verdwenen penning’  [Luc. 15: 1-10] blijkt heel duidelijk dat God zo liefdevol, zo vergevingsgezind, zo onbevooroordeeld is, dat Hij géén eisen en géén voorwaarden aan ons stelt. Dat er géén ‘bloed- of zondeoffers’ nodig zijn om Hem gunstig te stemmen. Welnee, zegt Jezus, zo is de Vader niet. ‘Hij houdt je niet tegen als je je van hem afwendt. Maar als je vroeg of laat besluit om toch naar hem terug te keren om ‘thuis’ te komen, zal je met open armen worden ontvangen. God accepteert iedereen, hoe ‘fout’ hij of zij in het verleden ook heeft geleefd’.

Maar de ware boodschap van Jezus is helaas in een onontwarbare kluwen van dogma’s en theorieën verloren gegaan. Die dogma’s en theorieën hebben barrières opgeworpen die verhinderen dat mensen geen zicht krijgen op de ware kern van Jezus’ boodschap. De godsdienstijveraars willen ons doen geloven, dat wij ‘minderwaardige schepselen’ zijn én behoeftes hebben. Hierdoor blijven ontelbare gelovigen ronddartelen (Het halleluja-effect) met ontelbare misvattingen over God en het leven.

Jezus was niet de Verlosser, maar een Verlichter. Met behulp van Zijn leringen kun je het pad van de verlichting vinden in het Hier en Nu. De kern van Zijn leringen was: ‘Ken Uzelf!’

De kern van de leringen van Jezus is: ‘Ken uzelf!’. Als je de Christus in je eigen hart tot opstanding kunt brengen, vloeit daaruit voort dat je bewust kunt gaan houden van jezelf. En dat biedt weer de mogelijkheid te houden van die ander. De kern is, zegt Jezus, dat ieder mens in zichzelf ‘God’ kan ervaren als een – altijd aanwezige ziel – Bron die je inspireert tot het volgen van een bepaalde weg. Je mag zelf kiezen. Je kunt doof zijn voor die inspiratiebron of je kunt ernaar luisteren. Als je de bron volgt, word je geroepen om een vrijer en liefdevoller leven te gaan leiden zónder de beperkende geloofsregels blind te volgen. Een leven waarin je uiting geeft aan je eigen specifieke gaven en kwaliteiten, je eigen diepste innerlijkweten; het Al-weten.
Wij geloven dan niet meer in een uiterlijke ‘Verlosser’. We vinden dat we zelf met onze zonden moeten afrekenen!