Jouw ziel streeft, in de algemene zin, naar dat ene verheven moment waarop jij je volledig bewust bent van haar wensen en jij je in vreugdevolle eenheid daarbij aansluit! Maar de ziel zal nimmer zijn wensen aan het bewuste fysieke deel van jou opdringen.
'De Vader zal Zijn Zoon niet Zijn Wil opleggen. De Zoon zal de Heilige Geest niet Zijn Wil opleggen. De Heilige Geest zal jouw ziel niet Zijn Wil opleggen'.

De geest streeft er meestentijds naar zijn wil aan het lichaam op te leggen en doet dit ook. Evenzo probeert het lichaam de geest te controleen en slaagt daar regelmatig in. Het lichaam en de geest samen hoeven echter niets te doen om de ziel te controleren, want de ziel is geheel zonder behoeften - anders dan de geest en het lichaam, die door behoeften geketend zijn - en laat lichaam en geest altijd hun gang gaan!
De ziel zou ook niet anders willen, want indien de entiteit die jij bent, wil scheppen en op die manier wil weten |Wie-ze-werkelijk-is|, dan moet dat door een bewust wilsbesluit zijn en niet door een daad uit onbewuste gehoorzaamheid.

Gehoorzaamheid is niet scheppend, en kan nooit verlossing brengen. Gehoorzaamheid is een reactie, terwijl scheppen zuivere keuze is, ongopgelegd en niet vereist.
De ziel vormt het denkbeeld, de geest schept en het lichaam ervaart. De cirkel is rond. De ziel kent zichzelf dan in haar eigen ervaring. Als het haar niet bevalt wat ze ervaart of als ze een andere ervaring - om welke reden dan ook wenst - vormt ze gewoon een nieuw denkbeeld over de ervaring van het Zelf en komt bijna letterlijk op andere gedachten.

De drie aspecten van het Zelf zijn op generlei wijze ongelijk aan elkaar. Ieder heeft zijn functie, maar geen enkele functie is belangrijker dan de andere en ook heeft geen enkele functie voorrang. Alle drie aspecten zijn onderling gerelateerd op precies dezelfde wijze.

1. Een denkbeeld vormen - scheppen (creëren) - en ervaren.
2. Wat je bedenkt, schep je. Wat je schept, ervaar je. Wat je ervaart, bedenk je!

Als je ervoor kunt zorgen dat je lichaam iets ervaart (bijvoorbeeld welstand), zul je snel dit gevoel in je ziel hebben. Die vormt dan een nieuw denkbeeld over zichzelf (namelijk welgesteld) en presenteert de geest vervolgens een nieuw denkbeeld daarover. Uit die nieuwe gedachte ontstaat nog meer ervaring, en het lichaam begint een nieuwe realiteit als een permanente zijnstoestand te beleven.

Je lichaam, je geest (het verstand, niet je brein) en ziel zijn één! In die zin ben je een microkosmos van God, het Goddelijke of Heilige AL, de totaalsom van de essentie!