Bericht
  • EU e-Privacy Richtlijnen

    Wij maken gebruik van cookies, om onze website te verbeteren, en om het verkeer op de website te analyseren. Door op akkoord te klikken, geef je toestemming voor het plaatsen van alle cookies zoals omschreven in onze privacyverklaring. Ga voor meer informatie naar Privacy pagina.

    Bekijk Privacy Richtlijnen

 

Het onderzoek naar het functioneren van het brein in het afgelopen decennium heeft aangetoond, dat we de atmosfeer in én de capaciteit van onze hersenhelften in hoge mate kunnen beïnvloeden. We weten nu bijvoorbeeld, dat hersencellen wel degelijk kunnen regenereren én dat het brein géén statisch organisme is, maar een plastisch universum dat we kunnen laten groeien en waarvan we de ontwikkeling zelfs kunnen sturen.

vogel4aOnderzoekers van het Mind and Life-programma - een gezamenlijk onderzoeksprogramma van een aantal Amerikaanse universiteiten en de Dalai Lama - toonden aan dat meditatie een effectief instrument is om greep te krijgen op de 'primitieve' delen van het brein.
De amygdala, het centrum van het emotionele brein gelegen in de hypothalamische kernen (de zgn. binnen-hersenen), bewaakt als een poortwachter alle inkomende informatie. Als het orgaan ook maar iets even niet vertrouwt, ontketent hij een 'vecht-of-vluchtreactie'. Situaties als een aanvallende stier of een dreigende wurggreep roepen een reeks door de hersenen veroorzaakte lichaamsreacties op, die het lichaam gereed maken om snel en heftig te reageren. Deze dreiging vormt een prikkel van angst of agressie in de hersenen, die de hypothalamus prikkelen om de hypofysevoorkwab te stimuleren. Deze geeft dan het adrenocorticotrope hormoon (ACTH) aan het bloed af. Dit hormoon activeert de bijnieren. De bijnieren gaan hierdoor adrenaline en noradrenaline (twee stresshormonen) produceren.

Het resultaat is: we worden boos, nerveus of angstig en dit is merkbaar want de organen hebben meer zuurstof en glucose nodig. Er treden veranderingen op in de bloedvoorzieningen: het hart pompt sneller en krachtiger en de bloedvaten van de huid én het spijsverteringskanaal vernauwen zich. Tegelijkertijd worden in de lever de opgeslagen koolhydraten in de vorm van glucose aan het bloed afgegeven, als 'energievoedsel' voor de hersenen én spieren. Glucose moet echter gecombineerd worden met zuurstof om de energie voor de 'vecht-of-vluchtreactie' te kunnen leveren. Daarom wordt de ademhaling sneller en krachtiger en verwijden de luchtwegen zich waardoor er méér zuurstof in de longen komt.

Serotonine in de hersenen

water1aDe neurotransmitter serotonine heeft een belangrijke rol in de chemie van de hersenen. Zo regelt het stemming en gedrag en reguleert het de activiteiten van vele andere neurotransmitters zoals noradrenaline, dopamine en endorfine. De hoeveelheid serotonine in de hersenen heeft grote invloed op vele hersenactiviteiten zoals stemming, slaap, seksueel gedrag, pijnsensatie (niet de pijn zelf) en eetgedrag. Een tekort aan serotonine kan leiden tot depressie, angst, onrust, slaapstoornissen, eetbuien en een verminderde controle over onze dierlijke impulsen. Van het totaal serotoninegehalte bevindt 80 procent in het maagdarmkanaal, 10 procent in het bloed en slechts 2 procent van serotonine in de hersenen!

Maar de amygdala is veel sneller en machtiger dan de neo-cortex, het rationele denkende deel van het brein dat ons 'mens' maakt. Als de amygdala vermoedt dat er gevaar dreigt, dan komt het orgaan in actie. Wij danken wel ons bestaan eraan, maar in de huidige complexe wereld brengt het ons voortdurend in problemen. Maar door effectief gebruik te maken van ademhalingstechnieken is men toch in staat om voldoende zuurstof tot zich te nemen en alle organen - inclusief het hormoonstelsel - te voorzien van de broodnodige 'rust'. Het mooie is, dat we nú weten dat onze hersenen 'kneedbaar' blijken te zijn; te veranderen zijn! 

'Sporten maakt slimmer' [AD Magazine], 'Slimmer door mediteren' [Spits, mei 2009]. 'Bij Boeddhistische monniken zijn de hersenveranderingen zelfs blijvend'. En .......bij mensen met depressieve klachten kan een cognitieve therapie op basis van aandachtsmeditatie [Mindfulness-Based-Cognitive Therapy] net zo goed helpen als medicijnen.