Onze samenleving is puur en alleen op actie gericht. Vooral de westerse wereld heeft haar oplossingen altijd in daden gezocht en niet in filosofie of mediteren. Onze wereld staat momenteel voor grote problemen en juist nu moeten we deze problemen oplossen en wel op de niveaus van overtuigingen. Je kunt de problemen niet oplossen op het niveau van gedragingen, omdat de kerngedachte gebaseerd zijn op overtuigingen.

Overtuigingen, die generaties op generaties, zijn 'overgeheveld'; van vader op zoon. Deze zogenaamde elementaire spirituele overtuigingen over het leven én over God zijn sinds duizenden jaren niet aangepast. Wij blijven namelijk geloven in de overtuigingen die ons onderricht worden. Vaak presenteren wij deze overtuigingen als 'feiten', maar dat zijn ze niet!
In sommige scholen - in het bijzonder religieuze scholen waar kinderen al van jongs af worden aangemoedigd om te leven door het prisma van specifieke religieuze dogma's en culturele vooroordelen te bezien - is het resultaat van ongelooflijk negatieve gedragingen; de weerspiegeling van volstrekt onjuiste overtuiginen.

1. Wij leren onze kinderen te geloven in een onverdraagzame God, en leren hun aldus hun eigen onverdraagzame gedragingen te vergoelijken;
2. Wij leren onze kinderen te geloven in een boze God, en leren hun aldus hun eigen boze gedrag te vergoelijken;
3. Wij leren onze kinderen te geloven in een wraakzuchtige God, en leren aldus hun wrokkige gedrag te vergoelijken.

Vervolgens sturen wij onze eigen kinderen erop uit om deze zelfgeschapen demonen te gaan bestrijden. Het is géén toeval, dat binnen radicale bewegingen de grootste groep 'strijders' altijd jongeren zijn. Wanneer wij de jongeren rechtstreeks van de religieuze scholen of militaire academie naar de strijdkrachten overplaatsen en hun beloven dat ze voor een 'verheven doel' of een 'hoger plan' strijden of dat God 'aan hun kant staat' ...... wat moeten zij dan denken? Moeten zij hun ouders, opvoeders of geestelijk- of politieke leiders tegenspreken?

Ja, het lijkt erop dat wij alleen maar de overtuigingen van jongeren hoeven te veranderen. Maar dat zal niet gebeuren, tenzij je de overtuigingen verandert van degene die de jongeren onderrichten. En dát zijn wij allemaal!