De ziel kan op ieder gewenst moment de fysieke vorm van het lichaam verlaten. En dat doet ze niet alleen bij het 'sterven' van het fysieke lichaam. Neen, ze verlaat het lichaam niet omdat ze ongelukkig is in het lichaam, maar verlaat het lichaam omdat ze wil 'regeneren' of wil 'verjongen'. En dat doet ze iedere dag. Wanneer de ziel naar haar grotere ervaringen verlangt. Ze voelt zich dan weer jonger. Op die manier kan de ziel het lichaam verlaten, gedurende de hele tijd, de hele dag. Voortdurend. Heel je leven lang.

De ziel, die een lichtheid en een vrijheid kent - in het Hiernamaals - die jij je niet kunt voorstellen, verlangt steeds weer naar die toestand. De ziel zoekt haar ware toestand. De ziel is lichtend en vrijheid. En ze is ook vreugde en vrede. Ze is onbeperkt en pijnloos; volmaakte wijsheid en volmaakte liefde. Ze is al die dingen en nog veel meer. Maar in het lichaam ervaart ze hier maar heel weinig van. En dus heeft ze een afspraak met zichzelf gemaakt. Ze sprak af, dat ze in het lichaam zou blijven zolang als nodig was om te scheppen en te ervaren wat ze koos om te scheppen en te ervaren, maar alleen als ze het lichaam verlaten kon wanneer zij dat wilde. 

De ziel verlaat het lichaam niet alleen tijdens de slaap, maar soms ook zuiver en alleen om de vreugde ervan te mogen ervaren. Zij hoeft niet altijd op zoek te zijn naar een wakker bewustzijn of een verjongd lichaam. Mogelijk kiest ze er gewoon voor om de extase van het kennen van de Eenheid te herscheppen. Maar het meest veel voorkomend moment is wel de slaap. Het is niet zo dat het lichaam rust nodig heeft, maar de ziel zoekt rust en daarom maakt ze dat het lichaam 'in slaap valt'. Wanneer de ziel moe is van haar beperkingen, moe van de 'zwaarte' en het gebrek aan vrijheid die ze in het lichaam ervaart, laat de ziel het lichaam letterlijk vallen. Als ze wil 'bijtanken', verlaat ze gewoon het lichaam. Dacht je dat het gemakkelijk was voor je ziel om in je lichaam te verblijven? Dat is het niet! Het is het moeilijkste wat je ziel ooit heeft gedaan.

Nu zijn er ook momenten waarop het lichaam en het verstand gewoonweg niet naar de ziel willen luisteren. Dit schept een scenario waarin er een langdurige, innerlijke 'strijd' tussen de geest en de ziel zal ontstaan. De ziel besluit het lichaam te verlaten. De ziel verlaat ook het lichaam als ze genoeg heeft van de onwaarheid en de valse werkelijkheid en ingebeelde gevaren, en als ze weer naar her-verbinding zoekt, naar zekerheid, rust en een wakkere geest.
Hoe meer je hele wezen verzekerd is van deze 'verjongingen' - en hoe meer het zich herinnert wat het met het lichaam doet en probeert te bereiken - hoe minder je ziel ervoor zal kiezen om buiten je lichaam te verblijven, omdat ze weet dat ze met een reden én met een doel naar het lichaam is gekomen. Ze verlangt ernaar om daarmee door te gaan en zo goed mogelijk gebruik te maken van de tijd die ze met het lichaam heeft!

Hoe meer je hele wezen verzekerd is van deze 'verjongingen' - en hoe meer het zich herinnert wat het met het lichaam doet en probeert te bereiken - hoe minder je ziel ervoor zal kiezen om buiten je lichaam te verblijven, omdat ze weet dat ze met een reden en met een doel naar het lichaam is gekomen. Ze verlangt ernaar om daarmee door te gaan en zo goed mogelijk gebruik te maken van de tijd die ze met het lichaam heeft.