1.0 Gebedsgenezing

Gebedsgenezing (ook spirituele genezing) is het pogen mensen te genezen door tussenkomst van een religieus geïnspireerde genezer of predikant, pastoor, die via het aanroepen van bovennatuurlijke krachten tot het herstel van lichamelijke of psychische aandoeningen tracht te komen.
In het christendom is de beoefening van gebedsgenezing, ook wel genoemd de dienst der genezing, geen gemeengoed. Bekende christelijke gebedsgenezers zijn Benny Hinn, T.B. Joshua, Thomas Lee Osborn, Johan Maasbach (1918-1997) en Jan Zijlstra. Maar gebedsgenezing vormt een heet hangijzer binnen het christendom.

Er zijn veel discussies over bijvoorbeeld de vraag of men op basis van Bijbelse principes lichamelijke genezing mag verwachten en welke conclusies mogen worden getrokken uit het wel of niet genezen zijn van een patiënt. Christenen zelf maken een onderscheid tussen christelijk en paranormaal gebedsgenezing. Christelijke gebedsgenezers vragen of de persoon in kwestie door Jezus Christus mag worden genezen.
Mijn vraag is: ‘Waarom niet direct aan God zelf vragen om genezing?’

Paranormale gebedsgenezers vragen aan een goddelijke of universele kracht om de personen te genezen. Vanuit orthodox-christelijk oogpunt krijgen deze paranormale gebedsgenezers niet de kracht door Jezus, maar door kwade krachten die niet van God afkomen (vaak occulte krachten genoemd). Sommige christenen bestempelen ook gebedsgenezing - door vooral hun charismatisch geïnspireerde geloofsgenoten - als occult of demonisch.

Gebedsgenezing is meerdere malen wetenschappelijk getest, dit heeft geen bewijzen van enige effectiviteit opgeleverd. Kritiek op gebedsgenezing hangt vaak samen met de waarneming dat gebedsgenezers wanhopige mensen gewild of ongewild valse hoop geven. Filosoof en skepticus Etienne Vermeersch zei in Het Laatste Nieuws: 'Zelfs als God bestaat (...) zou Hij toch zeer onnozel moeten zijn om mensen op commando beter te maken’

2.0 Helpt bidden wel?                                                      

Bidden is primair en van ouds zich tot God wenden met een (smeek)bede om hulp. ‘Bidden is het leegmaken voor God, maar ook Jezus tot model en navolging nemen, zodat men probeert mee te lijden met anderen zoals Jezus dat doet’, is een kerngedachte  (de kerkelijke leer) van veel gelovigen.
‘Vergeef onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van den boze…..’.
Toch ervaart de moderne mens, dat bidden steeds meer als een aanslag op hun zelfrespect. Het zijn altijd de oude vrouwtjes die we zien bidden in een lege kerk. Nooit zitten er oude mannetjes. Nee, bidden in de westerse beschaving is niet mannelijk (meer) en daarom bidden mannen niet. Maar besef, dat het juist een eer is om met God te communiceren. Want wie verlangt er niet stiekem naar om met God te mogen ‘praten’ of op zijn minst dat Hij mijn persoonlijk gebed aanhoort?
Besef, dat God nooit heeft opgehouden ons hart te beroeren, ons te ‘raken’ en al eeuwenlang  met ons communiceert. Zelfs vandaag de dag nog. Maar velen staan niet meer open voor Zijn aansporingen, Zijn aanraking van ons hart.

Vele boodschappers – Confucius, Lao-Tse, Boeddha, Mohammed, Mozes, Krishnamurti, de Dalai Lama, Sai Baba, Jezus en vele anderen – hebben eeuwen lang getracht juist wel toegang te krijgen tot je hart, want zij beseften terdege dat met een ‘open hart’ je toegang had tot God en dat er dan geen afscheiding tussen God en de mens bestond. De tijd van vereniging en hereniging met God, vereniging met alle anderen en met elk levend wezen stond dan voor de deur, zodra jij je hart had geopend.
De vereniging met alle anderen en met elk wezen leidt uiteindelijk tot het besef, dat wij allemaal Eén zijn! En dat is de enige boodschap van God – en van alle boodschappers – die er echt toe doet. En juist dan – bij dat besef en die bewustwording - wordt het gebed zinvol door in ons achterhoofd de gedachte vast te houden dat wij allen gelijk en Eén zijn!

De meeste mensen geloven in God, maar ze geloven gewoon niet in een God die in hen gelooft! Maar God gelooft in ons allemaal. God houdt meer van ons dan de meeste onder ons beseffen. Waarom dat niet de stoute schoenen aantrekken en dan toch maar weer contact zoeken met God; door bijvoorbeeld te bidden of te gaan mediteren, Probeer dan op z’n minst je ‘open-te-stellen’ voor het spirituele contact met God.

3.0 Bidden om vergeving

Elke dag dat een jood bidt, vraagt hij of zij aan God ‘Waarom?’ in het besef dat alleen God het antwoord kent. Het is voor een jood een godslastering te denken dat hij of zij het weet, want alleen God weet het!
Wij – de joden, de christenen, moslims, hindoes, etc. – krijgen in het gunstige geval een glimp van het mysterie te zien. Het ligt in de bedoeling dat je je overgeeft aan het leven zoals zich dat ontvouwt, in het besef dat het een doel heeft, zelfs als jij dat niet kunt zien. Je moet als jood nooit een trotste houding hebben of de pretentie hebben dat je het weet. Je moet altijd zeggen: ‘Wat ik ook lijk te weten, God weet meer dan ik. God is mijn leermeester. Hij legde me neer bij rustige wateren. Hij verkwikte mijn ziel’. Je moet als jood, dus een relatie hebben met God; en dat moet een respectvolle relatie zijn!

Veel christenen daarentegen denken dat Jezus Christus één en al oor voor hen is als ze bidden en dat ze daarom niet in gesprek hoeven te gaan met God. Ze denken dat ze voldoende hebben aan Christus en het wel zonder God afkunnen. Besef en realiseer je, dat je Christus niet nodig hebt om bij God te komen. Wij – christenen – leggen daarom veel te veel nadruk op het geloof in Jezus Christus en ‘vergeten’…… God!

Maar is het dan niet zo als wij bidden en vragen om vergeving van onze zonde, dat Christus of de heilige Maria toenadering tot God zoekt …. voor ons? Als een ‘afgezant of bemiddelaar’ – Vertegenwoordiger, Heiland, Verlosser – van de mensheid optreedt?
 
Neen, Jezus Christus heeft ooit gezegd: ‘Als ik voor jullie zonden gestorven zou zijn, valt er voor jullie niets meer te doen. Waarom zou je dan niet alleen ten hemel varen louter op kracht van je geloof in mij?  Wel omdat, ondanks je geloof in mij, je niet gelukkig en tevreden bent. Jij hebt mij boven je zelf geplaatst waar ik jou niet kan bereiken. Haal me van mijn voetstuk, mijn broeder of zuster, en zet me neer aan jouw zijde. Ik ben jouw gelijke, absoluut en onvoorwaardelijk. Creëer geen afstand, maar sluit ons in de armen als je gelijke. Want……….. je komt niet sneller thuis wanneer je in mij gelooft dan wanneer je in Boeddha gelooft. Maria had jouw moeder kunnen zijn. Ik had jouw zoon kunnen zijn’. [Paul Ferrini, ‘Het wonder van liefde’] 

4.0 Smeekbede zinvol?

De meeste mensen spenderen het grootste deel van hun volwassen leven met het zoeken naar de juiste manier om God te aanbidden, te gehoorzamen en te dienen. Het reciteren van een eindeloze reeks van gebeden; lange ingewikkelde zinsconstructies, deftige woorden. Wie kent ze niet! Maar de ironie van dit alles is, dat God dergelijke aanbiddingen en vele  lof-uitingen niet wenst. ‘Uw naam worde geheiligd’ (Allah de Volmaakte, Allah de Verhevene, etc.) en ‘Vergeef onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren’.

God zegt heel duidelijk in de boeken van Neale Donald Walsch hierover: ‘ Ik heb geen behoefte aan jullie onderdanigheid én het is voor jullie niet noodzakelijk om Mij te dienen’. Want in ons aller diepste verlangen, dat als ‘t ware in ons DNA bewustzijn [Divine Natural Awereness, het Goddelijk Natuurlijk Bewustzijn] is geprogrammeerd om God werkelijk te ontmoeten, strekt onze ziel zich ten alle tijden naar God uit; en dat geldt zowel voor gelovigen als ongelovigen. Een gebed is dan in de eerste plaats ook niet een smeekgebed (‘geef ons heden ons dagelijks brood’), maar het diepe innerlijke verlangen naar Hem die ons hart kan beroeren, die ons hart kan vullen met liefde, met Zijn Inspiratie; Zijn geest!

Een gelijkenis van Jezus vertelt ons hier het volgende over: ‘Welk mens onder u zal, als zijn zoon hem om een brood vraag, hem een steen geven? Of als hij om een vis vraagt, zal hij hem toch geen slang geven? Indien dan gij die slecht zijt, goede gaven weet te geven aan u kinderen, hoeveel meer zal u Vader in de hemelen  het goede geven aan hen die daarom bidden’. 
God stelt ons nooit teleur, omdat alles in Gods ogen acceptabel is. Het zijn hooguit onze eigen hoge verwachtingen die ons juist teleurstellen in het persoonlijk gebed.

5.0 Een verzoek inwilligen in Jezusnaam

Neale Donald Walsch stelt de vraag: ‘Velen geloven dat U hun verzoek zult inwilligen als zij het in Jezus naam vragen’.

God antwoord: ‘Velen geloven dat inderdaad. Zij geloven dat ze geen kracht hebben, maar zij hebben de kracht van Jezus gezien (of geloven anderen die dat hebben gezien) en vragen daarom in zijn naam. Ook al heeft hij gezegd: ‘Waarom bent u zo verbaasd? ’Deze dingen , en meer, zult u ook doen’. Maar de mensen konden het niet geloven. Velen geloven het nog altijd niet.
Jullie beelden in je in dat je onwaardig bent. Daarom vraag je in Jezusnaam. Of namens de Gezegende Maagd Maria. Of via de ‘patroonheilige’ van zus of zo. Of namens de Zonnegod. Of in de naam van de geest van het Oosten. Jullie zullen elke naam gebruiken, willekeurig wat, behalve je eigen naam!
Maar ik zeg je dit: ‘Vraag en je zult ontvangen. Zoek en je zult vinden. Klop en er zal voor je worden opengedaan'.  

‘Leef in vertrouwen!'