1.0 De Wederkomst van Jezus

Het evangelie is het mooiste verhaal aller tijden. De vraag naar de historische betrouwbaarheid blijft leiden tot speculaties.

De wederkomst van Jezus – de enige Verlosser – binnen het christendom wordt gezien als de definitieve openbaring van God aan de mensheid, die begon met het leven, de dood en verrijzenis van Jezus. Met de wederkomst van Jezus wordt de belofte van Jezus van Nazareth bedoeld, dat hij na zijnverrijzenis zal terugkomen op de ‘Dag des Oordeels’.  

Binnen het christendom én de islam wordt het geloof hierin aangehangen. In de Rooms-katholieke Ker, Lutherse Kerk en Hervormde en Gereformeerde Kerken overheerst de opvatting dat de wederkomst het Koninkrijk van God vestigt en niet een Aards koninkrijk. De wederkomst hangt samen met het zichtbaar worden van een Hemels koninkrijk.
Volgens chiliastische [1] opvattingen in het christendom komt Jezus aan het eind van de geschiedenis terug op Aarde om zijn tegenstanders te vernietigen, alle macht van de menselijke 'koninkrijken' en vorstelijke machten over te nemen en het Duizendjarig rijk te stichten. Onder meer Zevendedagsadventisten en Pinkster- en Vollle Evangeliebewegingen hangen deze opvatting aan.

In het Nieuwe Testament werd de wederkomst tijdens het leven van de schrijvers wel degelijk verwacht, zo blijkt uit de Bijbelteksten. De terugkomst van Jezus Christus wordt in het Nieuwe Testament ongeveer 319 keer genoemd en in het Oude Testament wordt 1527 keer over de Wederkomst gesproken.
Het blijkt onomstotelijk uit Gods Woord (de Bijbel) dat Jezus terug zal komen, zo vinden vele gelovigen.

[1] Chiliasme = de leer van een duizendjarig Godsrijk op Aarde.

2.0 Twee Wederkomsten of geen Wederkomst?

Sommige christelijke groepen onderscheiden nog twee wederkomsten: de eerste is de opname van Zijn Gemeente, waarbij Jezus terugkeert op Aarde om de ‘ware christenen’ op te halen naar de Hemel en de tweede wederkomst is het moment dat Jezus zichtbaar terugkeert op aarde.
Volgens andere christelijke groepen is er bij de opname van Zijn Gemeente echter géén sprake van een wederkomst van Jezus Christus: de gelovige christenen zullen de Here immers ergens in het heelal tegenkomen [1 Tessalonicenzen 4:15-17]. Er zou dan ook maar sprake zijn van één wederkomst: de zichtbare wederkomst van Jezus Christus op de wolken [Openbaring van Johannes, hoofdstuk 1, vers 7]: "Hij komt te midden van de wolken, en dan zal iedereen hem zien, ook degenen die hem doorstoken hebben. Alle volken op aarde zullen over hem weeklagen. Ja, amen." Hieruit wordt dikwijls gesteld dat hij voor iedereen over de hele wereld zichtbaar zal zijn].
De wijze van wederkomst zal hetzelfde zijn als de manier waarop Jezus in de Hemel werd opgenomen, wat staat in [Handelingen 1:11]: "Ze zeiden: ‘Galileeërs, wat staan jullie naar de Hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan.’"

Maar Jezus komt volgens de Bijbel pas terug als het evangelie over de hele wereld is verspreid én iedereen de kans heeft gehad, zich te bekeren. Dat is één van de redenen dat sommige christenen proberen te evangeliseren in landen waar men nog vrij onbekend is met het levensverhaal van Jezus. In [Matth. hoofdstuk 24, vers 14] staat: "Pas als het goede nieuws over het koninkrijk in de hele wereld wordt verkondigd als getuigenis voor alle volken, zal het einde komen." Verder zullen twee Getuigen het evangelie nog verspreiden tijdens de regeerperiode van de antichrist en de Grote Verdrukking. De Bijbel laat verder weten dat Jezus zou hebben gezegd, dat eerst al die voortekenen moeten hebben plaatsgevonden voordat hij terugkeert: "Ik verzeker jullie: deze generatie zal zeker nog niet verdwenen zijn wanneer al die dingen gebeuren." [Matt. 24:34]. Dit slaaat op de laatste generatie op aarde vóór de Wederkomst van Jezus Christus.

3.0 Maar als Jezus terugkomt, hoe zal het dan zijn?

In de evangeliën vinden we daar niet veel concreets over. Wel lezen we dat Jezus tegen zijn volgelingen zegt, dat ze moeten letten op ‘de tekenen der tijden’. Als men deze teken of signalen op de juiste wijze interpreteert, weet men dat het snel gaat gebeuren. Als tekenen worden genoemd: oorlogen, hongersnoden, aardbevingen, ziekten, ongekend beangstigende natuurverschijnselen, afval van het geloof, vervolging van gelovigen, etc. etc. [Marc. 13, Matt 24, Luc. 21]. Daarna komt de Heer teug op de wolken des hemels om zijn volgelingen te bevrijden en zijn rijk op aarde te stichten.

We vinden nog een andere model in het Nieuwe Testament, namelijk in het boek [de Openbaringen van Johannes]. Dit boek is apocalyptisch [1], d.w.z. het lijkt een toekomst te beschrijven tot in details. Een toekomst die gekenmerkt wordt door de strijd van de satan tegen God, door rampen en verdrukkingen. Johannes wil – vermoedelijk – zo zijn lezers bemoedigen door aan te tonen dat God hen niet loslaat. Het boek sluit af met een visioen van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, die komen na veel strijd (onder meer na de slag met Harmageddon). Een concrete aanwijzing van wanneer dit zal gebeuren staat er niet in.
Wel vinden we in Openbaring een gedachte die mensen blijft aanspreken: voordat deze nieuwe hemel en nieuwe aarde komen, komt er eerst een duizendjarig rijk. De tekenen der tijden op de komst van deze periode. Na deze periode wordt de satan nog eenmaal losgelaten en dat zal het definitieve einde zijn.

[1] In de apocalyptiek worden op het eerste gezicht toekomstige gebeurtenissen beschreven. Het lijkt wel alsof de toekomst precies bekend is en het na te rekenen valt wanneer bepaalde gebeurtenissen zich zullen voordoen (Daniël 7-12, Ez. 38 en 39).

4.0 Het tijdperk van de afzonderlijke Verlosser is voorbij!

Voor vele gelovigen onder ons – en dat zijn er honderden miljoenen over de hele wereld - is de gedachte, dat dat er nooit meer een ‘Afzonderlijke Verlosser’ meer zal verschijnen op deze aarde ontoelaatbaar, walgelijk, onbegrijpelijk, niet te accepteren, verwerpelijk; het tijdperk van een ‘afzonderlijke Verlosser’ is volgens mij definitief voorbij!

Het oude, traditionele geloof verbiedt als het ware om hierover bewust na te denken en vragen te stellen. Wij houden ons dus maar krampachtig vast aan het 'oude'; het geloof dat generaties na generaties is overgeheveld. De mens – zo blijkt nu -  is als het ware de weg kwijt en houdt zich vast aan de laatste strohalm: de gedachte dat als Jezus terugkeert alles anders zal zijn en worden op deze planeet.  Maar om het toch enigszins plastisch uit te drukken: Wij zullen nú met z’n allen juist alle kansen moeten aangrijpen om de wereld te vernieuwen, te veranderen. Wij zullen het nu met z’n allen nu moeten waarmaken om een wereld van vrede en harmonie te scheppen of een nieuw gemeenschappelijk doel na te steven.

Toch kunnen we tezamen een nieuwe wereld van vrede en harmonie opbouwen, maar dan wel eentje die gebaseerd is op nieuwe opvattingen over God en de ware betekenis van het leven. Een nieuw inzicht dat kan leiden tot bijvoorbeeld een nieuwe Spiritualiteit. Een Spiritualiteit die bereid is de bestaande spirituele overtuigingen over God en het leven eens onder de loep te nemen. Een nieuwe spiritualiteit die niet de oude compleet doet vervangen, maar één die de oude spiritualiteit kan opfrissen, kan laten opbloeien. Niet een spiritualiteit die de oude ondermijnt, maar één die het beste in de oude spiritualiteit ondersteunt.

Het is nu het moment gekomen om de wereld nieuwe theologische gedachten en ideeën ofwel een nieuw spiritueel model te presenteren; een Nieuwe Spiritualiteit!
‘De menselijke spiritualiteit is toe aan een opfrisbeurt!’