Leren is veeleisend. Ons bewustzijn wordt verruimd doordat we nieuwe taken ondernemen, zoals het volgen van een cursus over een onderwerp dat geen raakvlak heeft met ons bestaande expertise, je openstellen voor nieuwe vriendschappen, het verwerken van een nieuwe artistieke vaardigheid of het leren mediteren. Deze positieve belastingen maken deel uit van het proces waarmee we de capaciteit van onze hersenen kunnen vergroten.

Maar wat blijkt nu: uit experiment is gebleken, dat onvoorspelbaarheid en noviteit eveneens cruciale aspecten van het leerproces zijn. De relatie tussen een prikkel en een reactie brengt het leerproces niet verder dan de eerste stap. Prikkels moeten juist onvoorspelbaar zijn om de reacties te continueren en zo de ervaringsafhankelijke genen aan te blijven spreken. Als we de versterking van een bepaalde reactie verwachten, dan neemt de noviteitswaarde van die versterking al snel af en houdt het leren op. Deze noviteit-openbaring-neurogenese-effect kun je zien als een kern-dynamische factor in de psychologie. 'Het integreert bewustzijnservaringen met biologsiche processen; genexpressie, eiwitsynthese, neurogenese, genezing, etc. etc.'

Enkele voorbeelden hiervan zijn:

'Wat je gelooft, beïnvloedt je gedrag'.

Een experiment met 180 Britse studenten die werden bediend in een pub. Alles was reëel in de pub: de flessen, de glazen, de inrichting, de decoratie en de geuren. Wat de groep studenten niet wisten, was dat er één ding aan ontbrak, nl. de alcohol. De onderzoekers hadden de alcohol vervangen door doodgewone tonic. De barmannen en vrouwen mixten de cocktails alsof ze de echte drankjes brouwden, en de proefpersonen raakten 

aangeschoten. Hun gedrag verschilde niet veel van dat van de controlegroep die wél de echte drankjes kregen. Het lichaam van de proefpersonen genereerde de neurale prikkels en neuro-chemische substanties die tot lichte dronkenschap leidden, enkele en alleen omdat deze studenten geloofden dat zij alcoholische drankjes dronken. Toen de studenten na afloop de ware aard van het experiment te horen kregen, konden velen van hen nauweljks geloven dat ze slechts tonic ipv. alcohol kregen. 'Zij hielden vol, dat ze zich op dat moment aangeschoten hadden gevoeld', aldus het commentaar van de onderzoekers.
Conclusie: 'Er bleek uit dat drinken, zelfs als je alleen maar denkt dat je alcohol hebt gedronken, je gedrag beïnvloedt'.
Kortom: ' Wat je gelooft, beïnvloedt je gedrag!'

'Wat je gelooft, leidt tot chemische reacties'.

Studenten die onderweg naar een laboratorium waren, stuitten op de gang op een laboratorium-assistent die een stel boeken en een kop koffie in de hand had. De overbeladen assistent vroeg de student de koffie even voor hem vast te houden. Het betrof een kop gloeiende hete koffie of een kop ijskoffie.
Eenmaal in het laboratorium moesten de studenten over een denkbeeldige persoon lezen en hun oordeel over hem geven. Zij die de ijskoffie hadden vastgehouden, beoordeelden de betrokken als killer, egoïstischer en sociaal minder aangepast. Het oordeel van de studenten die de hete koffie hadden vastgehouden, luidde precies het tegendeel.
Het lijkt ongelooflijk, maar zelfs zulke minieme verschillen kunnen onze percepties én ons gedrag beïnvloeden. Uit andere onderzoeken is bekend, dat ons lichaam in reactie op een placebo endorfinen - geluksgevoel - produceert.
Kortom: 'Wat je gelooft, leidt tot chemische reacties'.

'Wat je gelooft, kan jouw realiteit creëren'.
De processen in onze hersenen kunnen datgene wat er zich in ons lichaam afspeelt verdringen. Onder hypnose kan iemand er toe worden gebracht dingen te 'zien' die er niet zijn. Of iemand kan erop worden getraind naar normale, alledaagse woorden te kijken en ze waar te nemen als volslagen onzinnig. Een aantal hersenonderzoeken mbv. fMRI wijst op soortgelijke onderdrukkende mechanismen in de hersenen. 'We zijn geneigd te denken, dat beelden, geluiden en aanrakingen in de wereld buiten ons de werkelijkheid belichamen. De hersenen construeren datgene wat ze waarnemen op basis van vroegere ervaringen!'
Kortom: 'Wat je gelooft, kan jouw realiteit creëren!'

'Alles wat we gewaarworden is tot op zekere hooft een illusie!'

Een onderzoeksteam van Yale kwam tot het opzienbarende besef dat ........... 'De landkaart van de cortex (hersenschors) een afspiegelng is van onze percepties en niet van ons stoffelijk lichaam'. Het team voegt er aan toe, dat ...... 'De hersenen weerspiegelen wat we voelen, zelfs als dat niet overeenkomt met wat er werkelijk is gebeurd. Wij denken te weten wat er in de stoffelijke wereld gebeurt, maar het is allemaal door onze hersenen geïnterpreteerd!' Wauw!

Het vermogen van onze hersenen om onze zintuigen te overstemmen, wordt wellicht verklaard door de ontdekking dat de bundels zenuwcellen die zich vanuit onze hersenen vertakken naar onze zintuigen, numeriek in de meerderheid zijn tov. de bundels in omgekeerde richting; een verhouding van 10 : 1! Anders gezegd: voor iedere bundel van zenuwcellen die prikkels vanuit onze zintuigen doorgeven aan onze hersenen, zijn er ruwweg tien bundels die signalen vanuit de hersenen doorgeven aan de zintuigen! Er is dus een veel grotere bandbreedte voor signalen vanuit de hersenen dan voor signalen naar de hersenen toe!

'Het idee, dat percepties kunnen worden gemanipuleerd door onze verwachtingen is een fundamenteel uitgangspunt voor verder onderzoek naar het ken-vermogen', aldus een neurowetenschapper van de universiteit van Oregon. 'Aangezien wij deze neurale signaalpaden met iedere gedachte en elk gevoel creëren, zijn we in de gelegenheid een neuraal netwerk te creëren dat volledig gefocust is op de overdracht van positieve, heilzame en vreugde brengende impulsen door beheersing te verwerven over de aard van onze gedachten en gevoelens. Door deze mentale en emotionele toestanden bewust te cultiveren, zullen we op den duur de mooie wereld die we ons voorstellen, werkelijk kunnen zien!'