Neurowetenschapper R. Davidson van de Universiteit van Wisconsin ontdekte enige jaren geleden, dat een 'link' tussen verandering in het brein en de gezondheid van 'meditanten'. Hij spoot mensen midden in de zomer in met een griepvirus. De ene groep proefpersonen had acht weken meditatieoefeningen gedaan, de andere groep niet. De meditatiegroep had achteraf meer antistoffen in het bloed dan de controlegroep en had dus een betere weerstand. 
Davidson keek ook naar de hersenactiviteit en daaruit bleek dat de linker voorhersenen actiever waren bij 'meditanten'. Activiteit in dit hersengebeid wijst op een positieve levensinstelling en positieve gevoelens. Zo zijn mensen met een actieve linker anteriore cortex enthousiaster, ze hebben meer interesses, zien sneller weer de zonnige kant van de zaak als ze op een negatieve manier benaderd zijn én ze zijn gewoon gelukkiger. Opvallend was, dat de mensen bij wie de toename in activiteit van de linker voorhersenen het grootst was, de meeste antistoffen produceerden.
Dit onderzoek geeft inzicht waarop meditatie het immuunsysteem versterkt en gevoelens van geluk teweegbrengt!

Het 'mediterend brein' blijkt vooral een diep ontspannen brein te zijn. Zelfs mensen die voor het eerst mediteren, hebben al na twintig minuten minder bètabolven. Dat is een teken dat de cortex minder actief informatie verwerkt. Vele studies tonen een toename in 'alfa-activiteit' tijdens meditatie; een teken van ontspanning. En ook zogenaamde thèta-golven, die duiden op nog een diepere ontspanning, worden gemeten tijdens het mediteren.

Bij ervaren mediterenden, zoals boeddhistische monniken, zijn die hersenveranderingen blijvend! Ook als ze niet mediteren, hebben zij een meer ontspannen hersengolfpatroon. Door diepe concentratie kunnen de monniken die bijvoorbeeld aan Zen-meditatie doen hun huidtemperatuur met 17 graden laten stijgen, waardoor ze in de vrieskou geen winterjas nodig hebben.