Het leven is een groeiproces! Je hoeft niets te leren. Je hoeft je alleen maar te herinneren |Wie-jij-in-werkelijkheid-bent|. Groei is het bewijs van de aanwezigheid en de uitdrukking van het Goddelijke. Heel het leven werkt op deze manier!

Denk maar eens na over de boom die voor je raam staat. Hij weet op dit moment, nu hij vijf meter hoog is en jou met de schaduw van zijn machtige kruin overdekt, niet meer dan hij wist op het moment dat hij nog een nietig zaailing was. Alle informatie die hij nodig had om te worden wat hij vandaag is, zat besloten in zijn zaadje. Hij hoefde niets te leren! Hij hoefde alleen maar te groeien! Om te kunnen groeien, maakte hij gebruik van de informatie die in zijn cellulaire geheugen zat opgeslagen.

'Jij bent echt niet veel anders dan deze boom'. Maar zelfs een boom heeft de zon nodig als aansporing - inspiratie - voor zijn groei!

Heel het leven is onderling verbonden. Het leven creëert doorlopend op interactieve wijze. Wij brengen over en weer resultaten voort. Er bestaat geen enkele andere manier waarop wij deze resultaten kunnen voortbrengen. Jouw gesprekken met anderen en alle informatie die uit deze wereld om je heen tot je komt, kun je vergelijken met de stralen van de zon. Ze zorgen ervoor dat de zaden binnen in jou kunnen groeien.
In de wereld om je heen zijn heel veel dingen die je in de richting van je innerlijke waarheid kunnen leiden. Maar zelfs die mensen, plaatsen, objecten en gebeurtenissen zijn niet meer dan geheugensteuntjes. Het zijn een soort wegwijzers. Dat is in feite deessentie van de 'wereld om je heen'. De fysieke wereld is dan ook bedoeld om jou te voorzien van een kader waarbinnen je uiterlijk Ervaren kunt, wat je innerlijk Weet. Dus je vind in feite baat bij de wereld om je heen, precies zoals ze zich aan jou voordoet. Let wel, alle mensen vinden daar baat bij.

Stel je dat je nu de open plek hebt verlaten en dat je diep in het bos bent ingelopen. Je bent nog nooit eerder zo diep een bos ingelopen. Je beseft dat je de open plek alleen met veel moeite terug zult vinden. Daarom breng je tijdens de wandelingen markeringen op de bomen aan. Welnu, als je het bos weer verlaat, zie je de markeringen en je herinnert je dan dat jij ze daar geplaatst hebt als een hulpmiddel voor jezelf om de weg te vinden.
De markeringen bevinden zich buiten jezelf. Uiteindelijk zullen ze je terug naar Huis leiden, maar ze zijn niet 'Thuis' zelf. De markeringen wijzen jou op het spoor, het pad, de weg; en de weg komt je bekend voor. Je herkent hem. Dat wil zeggen dat je de weg 'herkent', ofwel dat je de weg 'opnieuw kent'. Maar de weg is niet de Bestemming zelf. Alleen jij kan jezelf naar jouw Bestemming leiden!

Anderen kunnen je op een pad leiden, weer anderen kunnen je hun weg laten zien, maar alleen jij kunt jezelf naar jouw Bestemming leiden. Alleen jij kunt besluiten om 'Thuis' te zijn bij God. De uiterelijke wereld is het pad. Het pad is voorbestemd om jou terug te brengen naar huis. Sterker nog, alle gebeurtenissen in de uiterlijke wereld zijn voorbestemd om juist dát te doen. Dat is immers de reden waarom jij ze daar hebt geplaatst!