Worsteling heeft te maken met de zoektocht naar God, de vervulling van het Zelf, de expressie van de waarheid. Als zij die zich losgemaakt hebben van de behoefte aan materiële dingen en zich bezig houden met spirituele waarheid, spirituele realiteit en spirituele existentie, zich gaan ontwikkelen dan verandert deze worsteling in een Proces. Het proces van zelfdefiniëring (niet zelfontdekking), van groei (niet leren), van Zijn (niet doen).

De reden om te zoeken, streven, speuren, uitrekken en uiteindelijk slagen, wordt volstrekt anders. De reden om iets te doen, is veranderd en tegelijkertijd verandert de betrokken persoon mee. De reden wordt het proces en de 'doener' wordt die hij is.

'Hoe zou je een 'beter' leven willen omschrijven?' Als je 'beter' omschrijft als meer geld, meer seks, meer huizen, auto's, kleding e.d. en je definieert 'leven' als de periode tussen je geboorte en overlijden, dan onderneem je niets om aan de val te ontsnappen die de zorgelijke staat van onze planeet heeft geschapen. De prikkel voor het merendeel van de mensen is dingen te veranderen, te bereiken en te bezitten.

Grote groepen van de bevolking worstelen nog steeds om fysiek te overleven. Elke dag is vervuld met angstige momenten en wanhopige maatregelen. Het verstand is geconcentreerd op elementaire vitale vragen, zoals 'Is er voldoende voedsel? Onderdak? Zullen we het niet koud hebben?' Kleinere aantallen mensen kunnen er redelijk op vertrouwen over minimale bestaanszekerheid te beschikken. En de allerkleinste groep mensen heeft alles wat zij verlangt, maar interessant genoeg vragen zij om steeds meer. Hun verstand houdt zich ermee bezig alles wat zij verworven hebben vast te houden en hun bezit te vermeerderen.
Toch is er ook een kleine groep die zich heeft losgemaakt van de behoefte aan materiële dingen. Zij houdt zich bezig met spirituele waarheid, spirituele realiteit én spirituele existentie. De mensen in deze groep zien het leven als een spirituele ontmoeting, een reis voor de ziel. Zij reageren op alle menselijke gebeurtenissen binnen die context. Zij houden alle menseljike ervaringen binnen dat paradigma. Hún worsteling heeft te maken met de zoektocht naar God, de vervulling van het Zelf, de expressie van de waarheid.

Als zij zich ontwikkelen, verandert deze worsteling in een proces. Het proces van zelfdefiniëring (niet zelfontdekking), van groei (niet leren), van zijn (niet doen). De reden om te zoeken, speuren, streven, uitrekken en slagen wordt dan volstrekt anders. Waar eerder de reden was om iets te bereiken, is nu de reden hemelse dingen te ervaren. Alle toewijding is nu een zaak van de ziel geworden. De nieuwe prikkel zal dan worden 'te worden wat God ons gemaakt heeft, de fysieke uitbeelding van de Godheid Zelf'.

Wanneer wij ervoor kiezen te zijn |Wie-we-werkelijk-zijn| - de manifestatie van God - zullen wij nooit, nooit meer op een ongoddelijke wijze handelen én zoekende zijn!