Onze misvatting over God is, dat wij geloven dat God dingen nodig heeft. Dit is de meest omvattende illusie aller tijden. Alle andere illusies zijn hierop gebaseerd!

Behoeftigheid - iets nodig hebben - bestaat niet in de Geest van God. God verlangt géén eindresultaat van ons, want God weet en kent ons eindresultaat bij voorbaat al. God verlangt niets van ons. Waar zou God deze behoeftigheid vandaan moeten halen? God is |Alles-Wat-Is|. Alles wat was en Alles wat zal zijn. Er is niets wat God niet God is; volmaakte Liefde, volmaakte Wijsheid, volmaakt Geluk ..... Vreugde.
Onze behoeftigheid daarentegen is gecreëerd vanuit het idee en onze ervaring, dat we dingen nodig hebben om te 'overleven'. Jij hebt toch iets nodig om te bestaan, om voor te leven. Maar ons overleven is verzekerd, zo zegt God. Want jij - jouw ziel - heeft niets nodig om voor altijd (eeuwig) te bestaan, te leven, want de ziel is de existentie (het bestaan) voor altijd.
De ultieme realiteit is dat je alles al hebt, wat je denkt dat je nodig hebt. Het bestaat binnenin je; jij bent het, want de ziel is Volmaakte Liefde! Jij bent wat jij nodig hebt, en daarom geef je jezelf alles al wat je op een bepaald moment nodig hebt. In feite betekent dit, dat je helemaal niets nodig hebt.

'Ja, ja, denken wij nu, overleven is één ding maar gelukkig zijn een ander'.

Je beeldt je misschien in, dat je iets nodig hebt om gelukkig te kunnen leven; dat je slechts onder bepaalde omstandigheden gelukkig kunt zijn.
In het leven ben je gelukkig of ongelukkig als je veel of weinig dingen hebt, is onze gedachte. Dat is niet waar, maar wij geloven dat het waar is. En omdat wij dit geloven en hiervan overtuigd zijn - overtuigingen brengen ervaringen voort -, ervaren wij het leven op deze manier en hebben ons voorgesteld dat God, dat Hij het leven óók op dezelfde manier zo ervaart. Dus als wij het leven zo ervaren, dan zou God volgens ons - onze gedachten, onze illusies - ook iets nodig moeten hebben om gelukkig te zijn. Als God dus volgens onze begrippen niet gelukkig is, zou Hij uit Zijn humeur kunnen raken. Dit kan omslaan in woede en deze woede resulteert in vergeldingsmaatregelen. Volgens deze formulering is God dus een Wezen in het Universum dat 'iets' nodig heeft en 'iets' wil, teneinde gelukkig te kunnen zijn.

Kortom: God wil, dat wij bepaalde dingen zijn, doen en hebben én God wil dat wij bepaalde dingen niet zijn, doen en hebben. Dit zijn Gods verwachtingen én eisen .... zo hebben wij dat vertaald en Oh wee als wij daar ons niet aan houden. Dit zit zo diep geworteld in onze gedachten, in ons onderbewustzijn, onze geest - al generaties lang - dat deze gedachte de onderliggende gedachte is van ál onze gedachten! Zo is deze mythe ontstaan. Maar in werkelijkheid heb je niets nodig om gelukkig te zijn, want gelukkig (vreugde, blijdschap, enthousiasme) zijn, is het deelaspect van je ziel (niet je geest). Geluk is een gevoelstoestand!

Hoe kun je nu uit de illusie van behoeftigheid stappen? Wel door te kijken wat jij denkt (geestesactiviteit) op dit moment nodig te hebben; iets wat je vindt dat je zou moeten hebben .... en dan merken dat je er nog steeds bent! Je leeft nog steeds! De volgende keer dat je denkt dat je iets nodig hebt, stel je jezelf dan de vraag: 'Waarom denk ik dat ik dit nodig hebt?' Het werkt bevrijdend, want als je helder kijkt, zul je gaan beseffen dat je 'het' niet nodig hebt, ongeacht wat het is. Dat je het nooit nodig hebt gehad, dat je het allemaal hebt verzonnen. Je geest - het verstand - (niet je ziel) had ineens de behoefte om iets te creëren.

Op esoterich vlak is deze informatie bevredigend, maar zij helpt niet je angst weg te nemen om bijvoorbeeld je lichaam te verliezen en/ of de omstandigheden waarin jij je bevindt. Dergelijke angsten kun je 'verlichten' door te onthechten. Bijvoorbeeld de angst voor de dood. Maar als je nu eenmaal hebt ontdekt, dat de dood geen enge ervaring is, dat de dood een ultieme bevrijding is voor de ziel uit een fysieke omgeving, dat je nooit zonder God zult sterven, dat je nooit zult belanden in een Hel of in het Vagevuur, dan zul jij je onthechten van deze angst. Je kunt niet zonder God sterven, maar je kunt het wel inbeelden (geestesactiviteit) dat je dat doet. Dit is onze 'ingebeelde' hel, en de angst daarvoor wakkert alle andere angsten aan!

Je lichaam is iets wat je hebt; het is niet wat je bent! Het lichaam is een hulpmiddel voor de ziel om te kunnen ervaren |Wie-zij-werkelijk-is| en te kunnen herinneren |Wie-zij-wenst-te-zijn| in dit leven!
Dus mijn vraag: 'Waar ben jij bang voor?'